Dag 13, 22 juli 2014, Grand Canyon
Blijf op de hoogte en volg Wim
25 Juli 2014 | Verenigde Staten, Grand Canyon
Vanmorgen zijn we vanuit Kingman via de historische Route 66 vertrokken naar de Grand Canyon.
De Route 66 liep vroeger van Chicago naar Los Angeles en werd toen vooral gebruikt door armen en werklozen die op zoek waren naar nieuw geluk. Wij kennen het van de stoere motorrijders en hits als Born to be wild.
Onze eerste stop is in Hackleberry, waar een oud tankstation stond dat nu is ingericht als souvenirshop. Prachtige oude auto's, pompen, werktuigen en oude prullaria waren daar te zien. Hartstikke gaaf. Moet direct terugdenken aan de oude smederij van mijn vader;-))) Verder onderweg zie je veel in elkaar gezakte huizen, verlaten tankstations en verroeste auto's.
De volgende stop is in Seligman waar ook de Route 66 hoogtij vierde. Hier is best nog veel bewaard gebleven, evenals in onze volgende stop Williams. We hebben hier een lekkere grote hamburger gegeten, mmmmm. Grappig was dat onze serveerster goed Nederlands sprak, haar vader kwam nl. uit Nederland. Volgend jaar wil ze graag voor het eerst naar ons land en eigenlijk zou ze er liever willen blijven!
De Route 66 laten we achter ons en we rijden naar de Grand Canyon. Voordat we naar de camping gingen hebben we de eerste wandeling langs de south-rim gemaakt. Normaal kijk je tegen bergen aan maar onze eerste uitzicht sloeg alles. Een paar meter lopen en dan........wat een uitzicht!! Je kijkt nl. in het dal. Wat een ongelooflijke mooie vergezichten hebben we daar gezien. Je maakt foto na foto en bij elke paar meter verder is het nog weer mooier. We hebben wel honderd foto's gemaakt van o.a. Mather point en Yavapai point. Helaas is Irma toen door haar knie gegaan waardoor de de camping hebben opgezocht. Hopelijk gaat het morgen beter zodat we toch nog een mooie tocht kunnen maken.
De camping is de mooiste camping in een nationaal park tot nu toe. Zó'n grote plek, zó mooi tussen de bomen. Geen electra of WiFi, dat is dus lekker back to the roots en tijd voor elkaar.
De Route 66 liep vroeger van Chicago naar Los Angeles en werd toen vooral gebruikt door armen en werklozen die op zoek waren naar nieuw geluk. Wij kennen het van de stoere motorrijders en hits als Born to be wild.
Onze eerste stop is in Hackleberry, waar een oud tankstation stond dat nu is ingericht als souvenirshop. Prachtige oude auto's, pompen, werktuigen en oude prullaria waren daar te zien. Hartstikke gaaf. Moet direct terugdenken aan de oude smederij van mijn vader;-))) Verder onderweg zie je veel in elkaar gezakte huizen, verlaten tankstations en verroeste auto's.
De volgende stop is in Seligman waar ook de Route 66 hoogtij vierde. Hier is best nog veel bewaard gebleven, evenals in onze volgende stop Williams. We hebben hier een lekkere grote hamburger gegeten, mmmmm. Grappig was dat onze serveerster goed Nederlands sprak, haar vader kwam nl. uit Nederland. Volgend jaar wil ze graag voor het eerst naar ons land en eigenlijk zou ze er liever willen blijven!
De Route 66 laten we achter ons en we rijden naar de Grand Canyon. Voordat we naar de camping gingen hebben we de eerste wandeling langs de south-rim gemaakt. Normaal kijk je tegen bergen aan maar onze eerste uitzicht sloeg alles. Een paar meter lopen en dan........wat een uitzicht!! Je kijkt nl. in het dal. Wat een ongelooflijke mooie vergezichten hebben we daar gezien. Je maakt foto na foto en bij elke paar meter verder is het nog weer mooier. We hebben wel honderd foto's gemaakt van o.a. Mather point en Yavapai point. Helaas is Irma toen door haar knie gegaan waardoor de de camping hebben opgezocht. Hopelijk gaat het morgen beter zodat we toch nog een mooie tocht kunnen maken.
De camping is de mooiste camping in een nationaal park tot nu toe. Zó'n grote plek, zó mooi tussen de bomen. Geen electra of WiFi, dat is dus lekker back to the roots en tijd voor elkaar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
